همه ی ما انسان ها ساعت های زیادی را در منازل خود میگذرانیم و اینکه جایی که در آن زندگی میکنیم از زیبایی خاصی برخوردار باشد حائز اهمیت می باشد و این زیبایی توسط هنر معماری انجام می گیرد که نکاتی باید در این هنر خلاقانه رعایت شود. خانه از چند بخش اساسی که شامل اتاق نشیمن،اتاق پذیرایی، ورودی منزل، راهروها، تراس، اتاق خواب، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و حمام و... برخوردار است که هر جزء خانه دارای معماری خاص به خود می باشد و موارد اصولی آن باید رعایت شود.از هر بعدی که نگاه کنیم ورودی منزل جزء اساسی ترین و در دیدترین قسمت های یک منزل می باشد و باید کاملا مطابق با یک ورودی و متفاوت با سایر قسمت های منزل طراحی و معماری شود.. ابعاد فضای داخلی ورودی باید متناسب با مساحت کلی خانه، این قابلیت را داشته باشد که بتوان در دکوراسیون آن یک حداقل یک جاکفشی را جای داد. در شرایط ایدآل فضای ورودی به نحوی طراحی می شود که بتواند در همان ابتدا دسترسی به فضاهای عمومی و خصوصی منزل را تفکیک کند. دومین مورد در معماری و ارائه یک نقشه و طراحی برای منزل رعایت نکات در مورد راهرو ها می باشد که طول راهروها نباید زیاد باشد و استاندارها رعایت شود. مساحت راهرو ها و فضاهای دسترسی در خانه های مسکونی 10 تا 12 درصد از مساحت کل خانه را شامل می شود. عرض راهروها نباید کمتر از 1 متر و 20 سانتیمتر باشد و تا 1 متر 50 سانتی متر افزایش می یابد. این عرض با وجود دلایل خاص در طراحی می تواند بیشتر نیز باشد، اما باید این نکته را در نظر داشت که طول بیش از حد زیاد راهروها ناخوشایند خواهد بود.مورد بحث بعدی طراحی نشیمن می باشد که امروزه بسیاری در بسیاری از منازل با اتاق پذیرایی مشترک شده اند. ند

فضای پذیرایی از مهمان بزرگ ترین بخش خانه است که کمترین استفاده از آن صورت می گیرد. بهترین نور را برای این قسمت از خانه در نظر می گیرند و نور در این قسمت مورد مهمی محسوب می شود. مورد بعدی و اساسی هر منزل آشپزخانه می باشد که باید طبق متراژ منزل طراحی صورت بگیرد و فاصله ی بین کابینت ها و جایگاه های یخچال و گاز کاملا مشخص شده باشد و از کمترین جا بیشترین استفاده انجام گیرد و از نور کافی و مناسب هم برخوردارو نورگیر کافی داشته باشد. اتاق خواب ها هم از طراحی خاصی برخوردارند و حداکثر در صورت امکان در راهروها طراحی می شوند و با توجه به متراژ منزل یک خوابه یا بیشتر می باشد تراس مورد بعدی می باشد و وجود تراس در یک آپارتمان ضرورت زیادی دارد، معمولاً توجه ویژه‌ای به محل دسترسی، همجواری و مساحت آن در نقشه ساختمان داریم. در برخی از نقشه‌های ساختمانی می‌بینیم که تراس را در دسترسی پذیرایی قرار می‌دهند. این تقریباً بدترین و کم‌کاربردترین جانمایی برای تراس است. تصورش را بکنید که وقتی مهمان دارید، بخواهید پرده‌های زیبای پشت مبل‌ها را کنار بزنید و وارد تراس شوید.

چه در آپارتمان‌های شمالی و چه در آپارتمان‌های جنوبی، یکی از بهترین مکان‌ها برای طراحی تراس، مشرف به حیاط و در ارتباط مستقیم با آشپزخانه است. اصولاً بهترین عملکرد برای تراس و بیشترین کارایی آن زمانی است که مستقیماً از فضای آشپزخانه در دسترس باشد. در واحد‌های خیلی کوچک، تراس معمولاً فضای کافی برای نشستن ندارد و صرفاً برای دسترسی به محیط بیرون استفاده می‌شود. اما در واحد‌هایی که نقشه ساختمان آن‌ها زیر بنایی بیشتر از 80 یا 90 متر را دارد، بهتر است که فضای تراس به حدی باشد که حداقل، یک میز کوچک در آن قرار بگیرد. و در آخر شما سازنده ی محترم میتوانید بنا به سلیقه ی خود و آنچه در ذهن خود دارید را با تلفیقی از علم و هنر معماری در بنای خود با کمک معماران به کار بگیرید و از بنای خود بیشترین استفاده را در عین زیبایی و رعایت استاندارها ببرید.